Czym jest Kanoniczna Medycyna Chińska?
Kanoniczna Medycyna Chińska to styl chińskiej medycyny praktykowany zgodnie z doktrynami nakreślonymi w klasycznych traktatach medycznych powstałych w trakcie panowania zachodniej i wschodniej dynastii Han, znanych również jako kanony. Stanowi ona podstawę zarówno klinicznej, jak i teoretycznej medycyny chińskiej, jaką znamy. Składają się na nią dwie główne szkoły: Żółtego Cesarza huangdi 黃帝 – szkoła kanonów medycznych yijing pai 醫經派 oraz Niebiańskiego Rolnika shennong 神農 – szkoła kanonicznych receptur jingfang pai 經方派.
Jedynym sposobem na zdobycie tej wiedzy przez tysiące lat był system linii przekazu, w którym mistrz przekazywał swoją wiedzę uczniowi/spadkobiercy. Jako główny uczeń dr Zeng Rongxiu 曾榮修 (1931- 2012), który z kolei był uczniem dr Tian Heming 田鶴鳴 (1883-1980), dr Arnaud Versluys jest spadkobiercą linii Tian oraz najstarszym dzierżawcą linii Tian-Zeng. Część misji ICEAM stanowi zabezpieczenie i przekazywanie tej wiedzy dla dobra przyszłych pokoleń.
Programy ICEAM integrują starożytną wiedzę z współczesną praktyką kliniczną
Programy ICEAM zostały stworzone przez dr Arnaud Verlsuysa aby dać terapeutom niespotykaną wcześniej możliwość dostępu do dzieł klasycznych, kanonów, stanowiących podstawę medycyny wschodnioazjatyckiej. W trakcie szkolenia przedstawione zostaną teoria i praktyka medycyny chińskiej w stylu dynastii Han (ok. 200 r. n.e.) zgodnie z zasadami Shanghan Lun i Jingui Yaolue oraz głęboka wiedza z zakresu ziołolecznictwa linii Tian-Zeng, jednego z najbardziej pragmatycznych i i zaawansowanych stylów medycyny ziołowej. Zakorzeniona w dziełach klasycznych dynastii Han – Wewnętrznym kanonie Żółtego Cesarza huangdi neijing, Klasyku Trudności nan jing, Materii Medica Niebiańskiego Farmera shennong bencao jing, oraz zaginionym Klasyku Wywarów tangye jing, jej praktyka łączy praktyczność kliniczną, typową dla medycyny ludowej, z zaawansowanym wglądem medycznym, pierwotnie rozwiniętym przez inteligencję konfucjańską.
Od strony diagnostycznej szkolenie obejmuje zaawansowaną diagnozę z pulsu oraz poprzez palpację brzucha, z perspektywy terapeutycznej – jednoczesne zastosowanie ziół i akupunktury jako holistycznego procesu terapii. Żadna specjalizacja kliniczna nie zostaje pominięta, a uczestnik będzie miał możliwość opanowania na poziomie mistrzowskim praktyki prawdziwej klasycznej medycyny chińskiej aby osiągnąć większą zastosowalność i skuteczność we współczesnych warunkach klinicznych.
Informacje
Dlaczego warto studiować Kanoniczną Medycynę Chińską przez pryzmat Shanghan Zabing Lun?
Jako modelowe dzieło kanonicznej medycyny Chińskiej, Shanghan Zabing Lun odsłania swoją pierwotną tożsamość oraz ukazuje w dużym skondensowaniu wszystkie aspekty wiedzy medycznej z okresu dynastii Han i wcześniejszej. Przedstawia także pochodzenie wszystkich szkół w medycynie chińskiej, które pojawiły się w późniejszych etapach jej rozwoju. Badanie niektórych cech charakterystycznych dzieł Zhang Zhongjinga pozwala zatem współczesnym badaczom i praktykom zrozumieć zarówno przeszłość jak i przyszłość medycyny chińskiej oraz rozjaśnić zarówno jej podstawy teoretyczne jak i zastosowania kliniczne.
Medycyna chińska - tło historyczne
Medycyna chińska kształtowała się w sposób zdecentralizowany w ciągu czterech przedprzemysłowych tysiącleci przed naszą erą. Z powodu braku jednolitego i spójnego systemu myślowego przez setki lat medycyna chińska istniała w formie medycyny ludowej, która wykazywała cechy zarówno tradycyjnego folkloru, jak i praktycznych procedur medycznych. Wraz z dojrzewaniem ludzkiego światopoglądu i upadkiem błędnych teorii pojawiła się bardziej uporządkowana przed-taoistyczna i wczesno-taoistyczna myśl naturalistyczna. W konsekwencji badania medyczne zyskały kierunek i cel dzięki coraz bardziej rozpowszechnionym filozofiom obserwacji przyrody. Pozwoliło to na usystematyzowanie i ustanowienie medycyny jako nauki spójnej i rozróżniającej.
Stworzenie standaryzowanego pisma chińskiego za czasów dynastii Qin było początkiem procesu kodyfikacji. W ciągu pięciu wieków przed 200 r. p.n.e. Sto Szkół Filozoficznych zajmowało się tworzeniem kanonów wszystkich dyscyplin naukowych. Liczni uczeni zaangażowali się w kompilację pierwszych klasyków medycznych, w tym Wewnętrznego Kanonu Żółtego Cesarza huangdi neijing黃帝內經 i Kanonu Osiemdziesięciu Jeden Trudności Żółtego Cesarza huangdi bashiyi nan jing黃帝八十一難經.
Pod koniec panowania zachodniej dynastii Han księgi te stanowiły podstawę standaryzowanej medycyny i konsolidowały wszystkie obowiązujące teorie i praktyki w jeden, ostatecznie spójny system. Proces filtrowania, będący podstawą tej standaryzacji, pozwolił na odrzucenie większości nieistotnych aspektów odziedziczonych z wierzeń ludowych. W ten sposób powstał fundament tego, co obecnie określa się mianem Kanonicznej Medycyny Chińskiej, czyli medycyny chińskiej stosowanej zgodnie z dogmatami teoretycznych Kanonów Medycznych i praktykowanej zgodnie z klinicznymi kanonicznymi recepturami z okresu Han.
Traktat o uszkodzeniach przez zimno i złożonych zaburzeniach Shanghan Zabing Lun 傷寒雜病論 i jego miejsce w kanonicznej medycynie chińskiej
Zwolennicy obu wyżej wymienionych szkół zaangażowali się w wymianę akademicką, próbując wzajemnie uzupełniać braki i wyjaśniać niejasności. Jednak dopiero za czasów wschodniej dynastii Han udało się zbliżyć do integracji obu szkół teoretycznych i klinicznych. Traktat o Zimnych Uszkodzeniach i Złożonych Chorobach autorstwa Zhang Zhongjinga stał się pierwszym podręcznikiem, który w pełni wprowadził praktykę klinicznego ziołolecznictwa, mimo że należy przede wszystkim do tradycji klinicznej Kanonicznych Receptur Niebiańskiego Rolnika. Jak wspomina Zhang Zhongjing w swojej przedmowie, studiował on i wykorzystywał teorie wspomniane wcześniej w Neijing i Nanjing, jak również zebrane z wielu źródeł receptury ziołowe i wiedzę, która krążyła w tamtych czasach. Przyjął również system diagnozowania z pulsu z czasów dynastii Han, oparty na broszurach z czasów zachodniej dynastii Han: Metody oceny pulsu pingmai fa 平脈法 i Metody różnicowania pulsu bianmai fa 辨脈法. Włączył on wczesne teorie wpływów klimatycznych z czasów dynastii Han, dotyczące yin yang, pięciu faz i sześciu qi w posiadający ogromne znaczenie kliniczne system różnicowania sześciu konformacji. Wszystkie materiały zaczerpnął z Wielkiego Traktatu o Yin i Yang yinyang dalun, który ostatecznie został włączony do Neijing Suwen jako rozdziały od 67 do 74.